for all

ေခြဝယ္တဲ့အခါ
ဗီဒီယုိလုပ္ငန္းေတြမွာ တျခားလုပ္ငန္းေတြနဲ႔ မတူတာက ေခြဝယ္ယူေရး ကိစၥပါပဲ။ ျမန္မာႏုိင္ငံ ႐ုပ္ရွင္အစည္းအ႐ုံးနဲ႔ ဗီဒီယုုိထုတ္လုပ္သူ လုပ္ငန္းရွင္မ်ား ပါဝင္ဖြဲ႕စည္းထားတဲ့ ဗီဒီယုိအေျခခံအဖြဲ႕ရဲ႕ သတ္မွတ္ခ်က္ေတြ အတုိင္း ေခြငွားဆုိင္ေတြက ဝယ္ယူၾကရတာပါ။ ဆုိင္စဖြင့္တဲ့ေန႔ကစၿပီး ေခြစၿပီးဝယ္ယူရပါၿပီ။ တစ္ပတ္ကုိ ျမန္မာဇာတ္ကား အနည္းဆုံးသံုးကား အထက္ ဝယ္ယူၾကရပါတယ္။ တစ္ပတ္အတြင္းမွာ ဇာတ္ကားေပါင္း ၂ဝခန္႔ထြက္ ရွိပါတယ္။ ဆုိင္ႀကီးေတြကေတာ့ တစ္ပတ္ကုိ အနည္းဆုံး ဇာတ္ကား ၅ကားကေန ၇ကားထိ ဝယ္ယူ တတ္ၾကပါတယ္။ ေခြငွားဆုိင္လုပ္ငန္းရွင္တစ္ဦးကေတာ့ "ျမန္မာႏုိင္ငံ႐ုပ္ရွင္ အစည္းအ႐ုံး၊ ဗီဒီယုိအေျခခံအဖြဲ႕ကေန အပတ္စဥ္ ၾကာသပေတးေန႔တုိင္း တစ္ပတ္အတြင္းထြက္ရွိမယ့္ ဇာတ္ကား စာရင္းထြက္တယ္၊ အဲဒီ ဇာတ္ကားစာရင္းပါတဲ့ စာရြက္ေလးကုိ 'ရက္ခ်ိတ္' လို႔ ေခၚၾကတာပါ။ အဲဒီ ရက္ခ်ိတ္ထဲကအတုိင္း ဝယ္ရတာေပါ့ဗ်ာ။ ေဈးႏႈန္းဆုိရာမွာ RC ေၾကးနဲ႔ ေခြတန္ဖုိးေပါ့။ RC ေၾကးဆုိတာ ဇာတ္ကားရဲ႕ မွတ္ပုံတင္ေၾကးေပါ့။ RC ေၾကးက တစ္ကားနဲ႔တစ္ကားမတူဘူး ဗ်ာ့။ မင္းသားေပၚမွာမူတည္ၿပီးေတာ့ ေဈးကြာသြားတာ၊ ဥပမာ-ေဒြးဆုိရင္ RC ေၾကးက ၄၁ဝဝိ၊ ဇာတ္ကားအတြက္ ဗီစီဒီ(ႏွစ္ခ်ပ္) တစ္ေခြဖုိးက ၈ဝဝိဆုိေတာ့ RC ေၾကး+ ေခြဖုိးေပါ့ဗ်ာ။ အဲဒီလုိဆုိေတာ့ စုစုေပါင္း ၄၉ဝဝိေပါ့ဗ်ာ။ လြင္မုိးဆုိရင္ RC ေၾကးက ၃၅ဝဝိေပါ့။ မင္းေမာ္ကြန္းဆုိရင္ RCေၾကး က ၃၈ဝဝိေပါ့...အဲဒီလုိေပါ့။ မင္းသား ေတြေပၚမွာမူတည္ၿပီး RCေၾကးကြာသြား ၾကတာ။ နယ္ႀကိဳက္မင္းသားေတြဆုိရင္ RC ေၾကးက ၅ဝဝိေလာက္ပဲရွိတယ္။ အမ်ားဆုံး RC ေၾကးက ၄၁ဝဝိပါပဲ၊ အနည္းဆုံး RC ေၾကးက ၅ဝဝိေပါ့။ စီဒီ ကေတာ့ ဇာတ္ကားတစ္ကားကုိ ၈ဝဝိနဲ႔ ဝယ္ရတယ္။ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ ဆုိင္ကေတာ့ တစ္ပတ္ကုိ ျမန္မာဇာတ္ကား ၅ကားဝယ္တယ္။ တစ္ေန႔ ဝင္ေငြဆုိရင္ တစ္ေသာင္းဝန္းက်င္ ရွိပါတယ္၊ ပ်မ္းမွ်ေပါ့ေနာ္၊ ေက်ာ္တဲ့ေန႔ေတြလည္း ရွိပါတယ္။ ပိတ္ရက္ေတြ ဆုိရင္ ပုိငွားရတယ္။ ၅ဝဝဝိေလာက္နဲ႔ ဝယ္ရတဲ့အေခြကုိ ငွားခက ၂ဝဝိပဲ။ အရင္း ေက်တဲ့ကားလည္း ေက်တယ္၊ မေက်တဲ့ ကားလည္း မေက်ဘူးဗ်ာ" လုိ႔ ေျပာျပခဲ့ပါ တယ္။
ေနရာ
လူေနအိမ္စိပ္တဲ့ေနရာက အဆင္ေျပဆုံးလု႔ိ ေျပာၾကပါတယ္။ ဗီဒီယုိဇာတ္ကားေတြကို ငွားၾကည့္ေလ့ရွိတဲ့ လူလတ္တန္းစားေတြ အမ်ားဆုံးေနထုိင္တတ္ၾကတဲ့ ေနရာမ်ဳိးမွာ ဖြင့္သင့္တယ္လုိ႔ ဆုိပါတယ္။ ဆုိင္အက်ယ္အဝန္းအေနနဲ႔ကလည္း သိပ္မလုိပါဘူး။ ကုိယ္လုိခ်င္တဲ့အတုိင္း အတာကုိ ခ်ဳံ႕ႏုိင္ခ်ဲ႕ႏုိင္တဲ့သေဘာ ရွိပါတယ္။ ေခြဆုိင္တစ္ဆုိင္နဲ႔ တစ္ဆုိင္ သိပ္နီးလြန္းတယ္ဆုိရင္ေတာ့ ဖြင့္ဖုိ႔စဥ္းစားသင့္တယ္လုိ႔ လုပ္ငန္းရွင္တစ္ဦးက ဆုိပါတယ္။ အိမ္ေျခ ၁ဝဝေလာက္မွာ ေခြဆုိင္သံုးဆုိင္ေလာက္ ျဖစ္ေနတယ္ဆုိရင္ ဘယ္သူမွ စီးပြားမျဖစ္ႏုိင္ပါဘူး။